Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ


Ένας βασιλιάς κάλεσε όλους τους λόγιους για να του δείξουν τον Θεό «Σας κάλεσα εδώ, εσάς τους επιστήμονες της αυτοκρατορίας μου για να μου Τον δείξετε, εγώ θέλω να δω τον Θεό.

Αν δε μου Τον δείξετε θα σας κόψω το κεφάλι.

-«Μα βασιλιά μου πως θα σας δείξουμε τον Θεό;»

-«Ε, εσείς ξέρετε πολλά πράγματα έχετε βιβλία θα βρείτε τον τρόπο»

Και πλησίαζε ο καιρός που έπρεπε να δώσουν απάντηση και ήταν εκεί ένας βοσκός με τα πρόβατα του

-Γιατί είστε στενοχωρημένοι;

- Ο βασιλιάς μας κάλεσε επειδή είμαστε επιστήμονες και μας ζήτησε να του δείξουμε το Θεό. Αλλά εμείς παρά τις γνώσεις μας δεν τα καταφέραμε και μας περιμένει ο θάνατος

-Εγώ μπορώ να δείξω στο βασιλιά το Θεό αλλά ποιος θα με πάρει σε αυτόν;

Και πήραν το βοσκό και τον παρουσίασαν στο βασιλιά.

-Μεγαλειότατε, ξέρουμε ότι μας περιμένει ο θάνατος επειδή δεν καταφέραμε να σας δείξουμε το Θεό. Αλλά βρήκαμε αυτόν το βοσκό και μας είπε ότι αυτός θα σας Τον δείξει.

-Εντάξει βοσκέ αυτοί παρά τις γνώσεις τους δεν κατάφεραν να μου δείξουν το Θεό και θα τα καταφέρεις εσύ;

-Βασιλιά μου θα δεις το Θεό αλλά θα κάνεις ότι σου πω;

-Θα κάνω ότι μου πεις μόνο να Τον δω

Έκανε μεγάλη ζέστη ο ήλιος έκαιγε ήταν Ιούλιος μήνας και του λέει: «Βασιλιά ο Θεός βρίσκεται στον ήλιο. Εκεί κατοικεί. Να κοιτάς τον ήλιο αλλά να έχεις υπομονή, νομίζεις ότι ο Θεός εμφανίζεται τόσο γρήγορα;»

Και ο βασιλιάς κοίταζε… προσπαθούσε…

-Τι κάνετε;

-Βρε βοσκέ, ο ήλιος καίει και φωτίζει πολύ δυνατά και δεν μπορώ να κοιτάζω άλλο.

-Καλά βασιλιά μου αν εσύ δεν μπορείς να κοιτάζεις τον ήλιο που είναι δημιούργημα του Θεού πως θα δεις τον Θεό που δημιούργησε τον ήλιο;

Και τότε ο βασιλιάς εντυπωσιάστηκε: «Κοιτάξτε βρε εσείς με όλα σας τα γράμματα δεν μπορέσατε να μου εξηγήσετε τόσο καλά όσο αυτός ο βοσκός.

Πηγή: yiorgosthalassis.blogspot.com
- See more at: http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/02/blog-post_736.html#sthash.JAVSYr8O.dpuf

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Ιερός Χρυσόστομος: «Ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε»


Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής. Να, και ο Απόστολος Παύλος προσευχήθηκε όχι σε ναό όρθιος ή γονατιστός, αλλά μέσα σε φυλακή πεσμένος ανάσκελα, καθώς τα πόδια του ήταν σφιγμένα στην ξυλοπέδη.

Επειδή, όμως, προσευχήθηκε με θέρμη, αν και πεσμένος, και τη φυλακή έσεισε και τα θεμέλια σάλεψε και το δεσμοφύλακα τράβηξε στην αληθινή πίστη μαζί με όλη την οικογένειά του (Πράξ. 16:25-35).

Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατό του. Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση (Δ' Βασ. 20:1-6).

Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών (Λουκ. 23:42-43).

Και ο Ιερεμίας μέσα στο λάκκο με τη λάσπη (Ιερ. 45:6) και ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο με τα θηρία (Δαν. 6:16) και ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους (Ιων. 2:1-2), όταν προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν τις συμφορές, που τους είχαν βρει, και βοηθήθηκαν από το Θεό.

«Και τί θα λέω, όταν προσεύχομαι;», θα με ρωτήσεις. Θα λες ό,τι και η Χαναναία του Ευαγγελίου. «Ελέησέ με, Κύριε!», παρακαλούσε εκείνη. «Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο» (Ματθ. 15:22). «Ελέησέ με, Κύριε!», θα παρακαλάς κι εσύ. «Η ψυχή μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Γιατί η αμαρτία είναι μεγάλος δαίμονας. Ο δαιμονισμένος ελεείται, ενώ ο αμαρτωλός αποδοκιμάζεται.

«Ελέησέ με!». Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρωπίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά.

Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!». Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε.

Δεν απαιτείται τόσο τόπος, όσο τρόπος προσευχής. Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι ναός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;
- See more at: http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_178.html#sthash.Dy2rqQq7.dpuf

ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ -ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ


Χίλιες φορές Δόξα Σοι Ο Θεός!!!

Ζούσε κάποτε ένα γεροντάκι, που ήταν εκ γενετής τυφλός. Κάθε μέρα δόξαζε τον Θεό για τα καλά και τα άσχημα της καθημερινότητάς του.

Προσευχόταν, έκανε μετάνοιες, κομποσχοίνι και εξομολογούταν συχνά. Ποτέ δεν παραπονέθηκε για το »πρόβλημά» του….

Κάποτε τον έπιασε μια βαριά και τρομερή αρρώστια, σφάδαζε από τους πόνους, αλλά και πάλι δόξαζε τον Θεό. Κάθε μέρα που περνούσε ο πόνος μεγάλωνε, αλλά εκείνος δόξαζε τον Θεό.

Κάποια στιγμή τον συνάντησαν δυό καλογέρια που τον άκουγαν από μακρυά να επικαλείται την Μεγαλόχαρη.-Έλα γέροντα, κάνε υπομονή, πες Δόξα Σοι Ο Θεός… Αυτός ξέρει για ποιο λόγο τα επιτρέπει όλα… του είπαν.

Ο γέροντας συνοφρυωμένος και με έντονη φωνή τους απήντησε:

-Μόνο μια φορά Δόξα Σοι Ο Θεός; Χίλιες φορές Δόξα Σοι Ο Θεός… τι νομίζετε δηλαδή;; Για φαντάσου όμως να γίνω καλά, να μου δώσει ο Θεός μάτια και να βλέπω και να μου επιτρέψει σαρκικό πόλεμο, που έχει πετάξει τόσους από τα μοναστήρια…. Θα το άντεχα αυτό τότε;;;;

Ξέρει ο Θεός τι μου στέλνει. Βεβαίως Δόξα Σοι Ο Θεός!!!Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα τον λόγο που μας στέλνει κάθε δυσκολία και σε ποιον την στέλνει….

Ας Τον δοξάζουμε καθημερινά και για τα εύκολα και για τα δύσκολα…. Μέσα από τα δύσκολα αποφεύγουμε τα χειρότερα…

Δόξα Σοι ο Θεός!

Πηγή: pentapostagma.gr
- See more at: http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/02/blog-post_347.html#sthash.1FlPyWot.dpuf

Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη


Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος . Αμήν.Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.Βαπτιστά του Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν των ανομιών ημών, σοι γαρ εδόθη χάρις, πρεσβεύειν υπέρ ημών.Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιόν του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι, ημίν το μέγα έλεος.Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.Ψαλμός 24Προς σε, Κύριε, ήρα την ψυχήν μου, ο Θεός μου. επί σοι πέποιθα• μη καταισχυνθείην, μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου. και γαρ πάντες οι υπομένοντές σε ου μη καταισχυνθώσιν• αισχυνθήτωσαν οι ανομούντες διακενής. τας οδούς σου, Κύριε, γνώρισόν μοι, και τας τρίβους σου δίδαξόν με. οδήγησόν με επί την αλήθειάν σου και δίδαξόν με, ότι συ ει ο Θεός ο σωτήρ μου, και σε υπέμεινα όλην την ημέραν. μνήσθητι των οικτιρμών σου, Κύριε, και τα ελέη σου, ότι από του αιώνός εισιν. αμαρτίας νεότητός μου και αγνοίας μου μη μνησθής• κατά το έλεός σου μνήσθητί μου, συ, ένεκεν χρηστότητός σου, Κύριε. χρηστός και ευθής ο Κύριος• διά τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ. οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού. πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος και αλήθεια τοις εκζητούσι την διαθήκην αυτού και τα μαρτύρια αυτού. ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, και ιλάση τη αμαρτία μου, πολλή γαρ εστι. τις εστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον; νομοθετήσει αυτώ εν οδώ, η ηρετίσατο. η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται, και το σπέρμα αυτού κληρονομήσει γην. κραταίωμα Κύριος των φοβουμένων αυτόν, και η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς. οι οφθαλμοί μου διά παντός προς τον Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου. επίβλεψον επ᾿ εμέ και ελέησόν με, ότι μονογενής και πτωχός ειμι εγώ. αι θλίψεις της καρδίας μου επληθύνθησαν• εκ των αναγκών μου εξάγαγέ με. ίδε την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου και άφες πάσας τας αμαρτίας μου. ίδε τους εχθρούς μου, ότι επληθύνθησαν και μίσος άδικον εμίσησάν με. φύλαξον την ψυχήν μου και ρύσαί με• μη καταισχυνθείην, ότι ήλπισα επί σε. άκακοι και ευθείς εκολλώντό μοι, ότι υπέμεινά σε, Κύριε. λύτρωσαι, ο Θεός, τον ᾿Ισραήλ εκ πασών των θλίψεων αυτού.ΕυαγγέλιοΚατά Μάρκον, Κεφάλαιο 9/14-29Καί ελθών προς τους μαθητάς είδεν όχλον πολύν περί αυτούς, και γραμματείς συζητούντας αυτοίς. και ευθέως πας ο όχλος ιδόντες αυτόν εξεθαμβήθησαν, και προστρέχοντες ησπάζοντο αυτόν. και επηρώτησε τους γραμματείς• τι συζητείτε προς εαυτούς; και αποκριθείς εις εκ του όχλου είπε• διδάσκαλε, ήνεγκα τον υιόν μου προς σε, έχοντα πνεύμα άλαλον. και όπου αν αυτόν καταλάβη, ρήσσει αυτόν, και αφρίζει και τρίζει τους οδόντας αυτού, και ξηραίνεται• και είπον τοις μαθηταίς σου ίνα αυτό εκβάλωσι, και ουκ ίσχυσαν. ο δε αποκριθείς αυτώ λέγει• ω γενεά άπιστος, έως πότε προς υμάς έσομαι; έως πότε ανέξομαι υμών; φέρετε αυτόν προς με. και ήνεγκαν αυτόν προς αυτόν. και ιδών αυτόν ευθέως το πνεύμα εσπάραξεν αυτόν, και πεσών επί της γης εκυλίετο αφρίζων. και επηρώτησε τον πατέρα αυτού• πόσος χρόνος εστίν ως τούτο γέγονεν αυτώ; ο δε είπε• παιδιόθεν. και πολλάκις αυτόν και εις πυρ έβαλε και εις ύδατα, ίνα απολέση αυτόν• αλλ᾿ ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν σπλαγχνισθείς εφ᾿ ημάς. ο δε ᾿Ιησούς είπεν αυτώ το ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι. και ευθέως κράξας ο πατήρ του παιδίου μετά δακρύων έλεγε• πιστεύω, κύριε• βοήθει μου τη απιστία. ιδών δε ο ᾿Ιησούς ότι επισυντρέχει όχλος, επετίμησε τω πνεύματι τω ακαθάρτω λέγων αυτώ• το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σοι επιτάσσω, έξελθε εξ αυτού και μηκέτι εισέλθης εις αυτόν. και κράξαν και πολλά σπαράξαν αυτόν εξήλθε, και εγένετο ωσεί νεκρός, ώστε πολλούς λέγειν ότι απέθανεν. ο δε ᾿Ιησούς κρατήσας αυτόν της χειρός ήγειρεν αυτόν, και ανέστη. Καί εισελθόντα αυτόν εις οίκον οι μαθηταί αυτού επηρώτων αυτόν κατ᾿ ιδίαν, ότι ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό. και είπεν αυτοίς• τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία.Κομβοσχοίνι: Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» & «Άγιε Αρσένιε, πρέσβευε υπέρ ημών»Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.Του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη - See more at: http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_962.html#sthash.T4IY6b3a.dpuf

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Στώμεν Καλώς..."



Χριστοΰφαντος
«ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ...»
Ρίγη συγκινήσεως καί δέος καταλαμβάνει τούς πιστούς εἰς τήν ἀναφώνησιν τοῦ λειτουργοῦ: «Στῶμεν καλῶς· στῶμεν μετά φόβου...». Ὁ οὐρανός ἔχει ἤδη «κατέβη» εἰς τόν ναόν καί ἐντός ὀλίγου, ἐνώπιον τοῦ λατρευτικοῦ σώματος, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, θύτης καί θῦμα , θά προσφερθῇ πρός κοινωνίαν τῶν πιστῶν.
Ὅλοι  οἱ πιστοί καλούμεθα νά ἐπιδεικνύωμε προσοχήν καί νά καλλιεργοῦμε τήν συνείδησιν τῆς θεϊκῆς παρουσίας ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου. Ἡ Θεία Λειτουργία καί ἡ κοινωνία τοῦ Θεοῦ διά τόν πιστόν συνεχίζονται καί ἀφοῦ τελειώσῃ ἡ εὐλογημένη μας λατρεία.
Συνεχίζεται, πρέπει νά συνεχίζεται μυστικῶς εἰς τήν καθημερινότητα καί εἰς θυσιαστήριον πνευματικόν πρέπει νά λειτουργῇ αὕτη ἡ ὕπαρξίς μας. Τελεσιουργοῦμε, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, καί εἰς τόν βωμόν τῆς καρδίας μας, μέ ὅλην τήν θέλησίν μας, ἀλλά καί μέ ἱερόν ἐνθουσιασμόν καλούμεθα νά σφαγιάσωμε ὁ,τιδήποτε εἶναι δυνατόν νά προσβάλλῃ τήν ἀγάπην Τοῦ «ὡς ἐσφαγμένου ἀρνίου», καί νά ἀποξενώσῃ ἐμᾶς τούς ἰδίους τῆς ἀκτίστου Χάριτος καί τοῦ θείου Φωτός πού ἐλάβαμε διά τῆς Θείας Κοινωνίας.
Ἡ λειτουργική προτροπή «στῶμεν καλῶς...» θά πρέπῃ νά ἀντηχῇ κάθε φορά μέσα εἰς τήν συνείδησίν μας. Κάθε φορά, ὅταν ὁ ἐχθρός σκύβῃ μέσα εἰς τά ὦτα τῆς καρδίας καί ἐπαναλαμβάνῃ ἐκεῖνα τά ἀπαίσια λόγια διά τῶν ὁποίων ἐξεγέλασε τούς προπάτορές μας. Ἡ ἱερά αὐτή ἐντολή, δίκην ἀσπίδος καί θώρακος νοητοῦ, θά πρέπῃ νά μᾶς προφυλάσσῃ, ὅταν βλέπωμε ὅτι τό περιβάλλον μας παίζει ρόλον πειραστοῦ, ἤ ὅταν ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός μας προσπαθῇ νά βρῇ κάποιαν ἀφορμήν ὥστε νά μᾶς προδώσῃ. Ἀλλά ἡ εὐλογημένη αὐτή προτροπή θά πρέπῃ νά ἀκούεται καί ἀπό τόν κάθε ὑπεύθυνον, εἰς οἱανδήποτε θέσιν καί ἄν εὑρίσκεται μέσα εἰς τήν κοινωνίαν, καί ἰδίως εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν, δηλαδή τό πνεῦμα τῆς πλάνης θά προσπαθῇ, ὑπούλῳ τῷ τρόπῳ καί μέ ἐκ δεξιῶν κτυπήματα, νά μᾶς κάνῃ νά πιστεύσωμε πώς ἡ Ἐκκλησία, πού κατευθύνεται ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σφάλλει καί ἐκτρέπεται.
Εἰς ὅλας αὐτάς τάς περιπτώσεις, μέ ἅγιον θυμόν, ἄς ἀπαντοῦμε τό «ὕπαγε ὀπίσω μου», προσθέτοντας καί τήν λειτουργικήν φράσιν «στῶμεν καλῶς...». Τότε, πράγματι, ἡ Θεία Λειτουργία μας θά συντελῆται ἀκαταπαύστως, εἰς τόν νοῦν, εἰς τήν καρδίαν, εἰς ὅλην τήν ὕπαρξίν μας καί ἐμεῖς, διά τῆς σταθερότητος τῆς πίστεως, θά ἀπολαμβάνωμε τήν εἰρήνην τοῦ Θεοῦ «τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν».
ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΣ

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Η σύγχρονος αιρετική Εσχατολογία Β. Οι Ευαγγελικαλικοί (Evangelicals)

 



Η σύγχρονος αιρετική Εσχατολογία  Β. Οι Ευαγγελικαλικοί (Evangelicals)
Η σύγχρονος αιρετική Εσχατολογία
Β. Οι Ευαγγελικαλικοί (Evangelicals)
Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Οι Ευαγγελικαλικοί (Evangelicals) αποτελούν ένα σημαντικό πολυσυλλεκτικό και υπερομολογιακό ρεύμα του σύγχρονου συντηρητικού Προτεσταντικού κόσμου, που εμφανίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα πρέπει να διακρίνεται από τους λεγόμενους Ευαγγελικούς. Και ο εν λόγω χώρος συναγωνίζεται τους Πεντηκοστιανούς στην αριθμητική αύξησή τους και επιπλέον δεν στερείται αιρετικών θέσεων σχετικά με τα έσχατα. Βασικές εσχατολογικές κακοδοξίες, παρά την επί μέρους διαφοροποίηση των ποικίλων κινήσεων πρέπει να θεωρηθούν οι εξής:
α) Η αιρετική εσχατολογία των Ευαγγελικαλικών, στο μεγαλύτερο βαθμό της, έχει ενσωματώσει θέσεις της λεγόμενης «Θεωρίας των Οικονομιών» (Dispensationalists), που διατύπωσε ο ιδρυτής της αιρετικής κίνησης των «Χριστιανών Αδελφών» ο J. N. Darby (1800-1882).
β) Βασική παράμετρος και των Ευαγγελικαλικών αποτελεί και στον εν λόγω χώρο η Αρπαγή της Εκκλησίας, η οποία θα λάβει χώρα πριν από τη μεγάλη Θλίψη. Μετά την Αρπαγή της Εκκλησίας θα επακολουθήσουν πείνα, αρρώστειες, σεισμοί και πόλεμοι σε πολλά μέρη της γης. Διαφωνούν μεταξύ τους για το πότε θα γίνει η Αρπαγή ενώ συμφωνούν για το γεγονός. Κάποιες κινήσεις υποστηρίζουν, ότι θα γίνει πριν τη «μεγάλη Θλίψη» και κάποιες άλλες μετά.
γ) Μετά την Αρπαγή ακολουθεί η περίοδος της «μεγάλης Θλίψης» που τη χαρακτηρίζουν και ως «καιρό της στενοχωρίας του Ιακώβ». Αυτή η περίοδος είναι η περίοδος του Αντιχρίστου.
δ) Ακολουθεί η επιστροφή του Χριστού μετά την επταετία του Αντιχρίστου μαζί με τους πιστούς και η ίδρυση της χιλιετούς Βασιλείας και η καταστροφή των εχθρών του.
ε) Διατυπώνουν τον ισχυρισμό, ότι άλλη είναι η Αρπαγή και άλλη είναι η Φανέρωση της Ημέρας του Κυρίου. Η Φανέρωση ταυτίζεται με την επιστροφή του Χριστού για τη χιλιετή Βασιλεία.
στ) Κάνουν λόγο για τρεις Κρίσεις των ανθρώπων. Η πρώτη ονομάζεται «Κρίση του Βήματος» του Χριστού και αφορά στην αξιολόγηση, τον απολογισμό και την επιβράβευση των πιστών και θα λάβει χώρα μετά την Αρπαγή της Εκκλησίας. Η δεύτερη ονομάζεται «Κρίση του Λευκού Θρόνου», που λαμβάνει χώρα στην αιωνιότητα μετά το τέλος της χιλιετούς Βασιλείας. Κατ’ αυτήν θα αναστηθούν οι αμαρτωλοί για να κριθούν και να τιμωρηθούν αιωνίως. Η τρίτη ονομάζεται «Κρίση των Εθνών». Θα λάβει χώρα στη γη μόλις θα έρθει ο Χριστός για να βασιλεύσει. Τα έθνη θα κριθούν αναλόγως με το πώς αντιμετώπισαν τους Ιουδαίους κατά την περίοδο της «Μεγάλης Θλίψης».
ζ) Ομιλούν για τρεις Αναστάσεις νεκρών. Η πρώτη, των πιστών προ της Αρπαγής, η δεύτερη Ανάσταση αφορά σέ όσους θα πιστέψουν και θα πεθάνουν κατά την περίοδο της Μεγάλης Θλίψης του Αντιχρίστου για να ζήσουν κι αυτοί στην επίγειο χιλιετή Βασιλεία. Και η τρίτη των απίστων στο τέλος της χιλιετούς Βασιλείας.
η) Ουσιαστικά αποδέχονται τρεις παρουσίες του Χριστού. Η πρώτη κατά την επίγειο δράση του, η δεύτερη για την Αρπαγή της Εκκλησίας και η τρίτη για την εγκαθίδρυση της χιλιετούς Βασιλείας.
Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2055, 30 Ιανουαρίου 2015